Sztuka Pawła Korab Kowalskiego nie daje się określić jedną syntetyczną definicją. Jest to malarstwo z każdym kolejnym obrazem zmieniające się w sensach, celach i poszukiwaniach. Raz bywa to światło, kiedy indziej przestrzeń albo rodzaj kompozycji lub barwa, albo też niekiedy wszystko naraz. Można by pomysleć, że każdy z tych obrazów został namalowany przez kogoś innego. Ale mimo ich skrajnej różnorodności łączą je zawsze w nich obecne dwa nurty cech wspólnych podporządkowane osobowości artysty. Po pierwsze we wszystkich jego pracach dominuje rys niemierzalnego ale intensywnie odczuwalnego porządku zmierzającego do czytelnej geometrii. Drugim spoiwem określającym twórczość Kowalskiego, i równie istotnym jak tendencja porządkowo-geometryczna, jest nierozerwalny związek jego malarstwa z przyrodą czy szerzej z Naturą, czy jeszcze szerzej z kosmosem. Tu oba się przenikają. Są bowiem dwiema ścieżkami rozwoju tej samej twórczości nacechowanej tymi samymi właściwościami tej samej osobowości. Wyjątkowa, zadziwiająca różnorodność tej sztuki i równoczesna jej jedność stanowią szczególną, absorbującą wyobraźnie specyfikę twórczości Pawła Korab Kowalskiego. 

Bożena Kowalska - krytyczka, historyczka i teoretyczka sztuki